Dagboek week 11-20

Week 30 (24 december - 30 december 2001)

Ik ben nog steeds in Ischgl. Helaas kom ik niet veel buiten dus kan ik niet vertellen over het weer en het dorpje. Deze week heb ik mijn eerste kerst gevierd. Op maandag werd de kerstboom opgebouwd en ben ik samen met papa en mama gefotografeerd voor de kerstboom. Vandaag moest Rolf op mij letten en op Bo. We hebben het hem heel erg moeilijk gemaakt. We hadden afgesproken dat we om en om zouden beginnen met huilen. En dat is gelukt! Nadat mijn ouders weer terug waren gingen papa en mama heeeel lang eten en moest ik weer naar mijn kamer. Ik ben maar gaan slapen. Op eerste kerstdag ben ik samen met mama thuis gebleven, want die was de avond er voor een beetje te lang in de disco blijven hangen. Ik voel me er langzamerhand niet beter op worden. Ik heb een beetje last van mijn tanden en ben ook nog eens verkouden aan het worden. 's avonds hebben we nog met de hele familie cadeautjes uitgewisseld. Ik heb een rompertje gekregen met extra lange mouwen en broekspijpen. Papa kreeg een hele gekke pet van Niels. Hij zag er echt niet uit. Op woensdag kwam er een nieuwe oppas. Dit keer was haar naam onuitspreekbaar dus daar kon ik ook niet echt een band mee opbouwen. Ik ben rond een uur of drie maar hard gaan huilen en ik kreeg het voor elkaar dat ze mama gingen bellen. Succes verzekerd, want mama stond binnen een half uur op de stoep. Ik heb toen lekker lang met mama gespeeld. 's avonds ben ik met papa naar het zwembad gegaan. Die grappenmaker dacht dat het water wel warm genoeg voor mij zou zijn. Ik kreeg bijna een hartverzakking. Het was echt heel erg koud. Ik denk dat papa dat wel in de gaten kreeg, want hij rende op een gegeven moment naar de douche. We zijn daarna gelukkig niet meer gaan zwemmen. Ik voel me inmiddels slechter en slechter. Er komt allemaal spul uit mijn neus en tijdens het drinken van mijn fles kan ik bijna geen adem halen. Ik weet niet wat dit is maar leuk is het zeker niet. Op donderdag ben ik de hele dag met papa in bed gebleven. Ik was ziek en papa was de nacht samen met Niels in de disco gebleven en kon ook wel een beetje slaap gebruiken. Ik heb bijna de hele dag geslapen en de rest van de dag heb ik gehuild. Ziek zijn is echt niet leuk. Op vrijdag is mama bij me gebleven. Papa is gaan skiën. Het scheen heel hard te waaien, zodat ze eigenlijk meer in de kroeg hebben gezeten dan überhaupt geskied hebben. Mama heeft me ook nog even bij Oma gebracht, want ze moest weer zo nodig een nieuwe broek kopen. Alice ging ook mee, want die had mijn vriendinnetje Bo bij de oppas gedumpt. Mama moest ook nog een schoonheidsbehandeling ondergaan en toen ben ik bij Alice achtergebleven. Ik voel me vandaag al weer een beetje beter, maar het is nog niet echt geweldig. Op zaterdag zijn papa en mama niet wezen skiën, omdat het sneeuwde en omdat ik nog steeds ziek ben. Papa wilde een foto van mij maken in de sneeuw, maar natuurlijk stopte het natuurlijk net met sneeuwen op het moment dat hij de foto wilde maken. Op zondag heeft Oma op me gelet toen papa en mama gingen skiën. Oma moest niet alleen op mij letten maar ook op Bo. Ik kreeg de indruk dat het best wel een beetje zwaar is om op twee kleine Elderenbosch-jes op te passen. 's avonds heb ik weer een beetje met mijn ouders gespeeld, want ik voel me al wat beter en kan dan ook weer een beetje aandacht aan hun geven. Het was eigenlijk geen top week, want ik was ziek en moest de hele week binnen blijven. Ik weet daarom ook niet wat skiën inhoudt en of ik het leuk ga vinden. Tot volgende week, Oby.

Week 29 (17 december - 23 december 2001)

Ik heb deze week weer heel veel geleerd. Ik zal proberen dit tijdens mijn beschrijving van de weekgebeurtenissen aan te geven. Op maandag en dinsdag ben ik weer eens naar de crèche geweest. Een van de leidsters neemt deze maand afscheid en aangezien dit ongeveer iedere week gebeurt heb ik besloten om me niet echt te hechten aan de personen. Ik moet wel zeggen dat dit afscheid een beetje speciaal was want ik kreeg zelfs een cadeautje. Op dinsdag kwam oom Ruud eten en zijn Ajax seizoenskaart ophalen. Ik vond zelf dat Ruud tijdens zijn verblijf in Oeganda niet zo veranderd was, maar hij vond daarentegen dat ik wel heel erg veranderd was. Ruud is echter heel tof, want hij nam twee hele leuke olifantjes voor me mee. Opa Frans kwam ook nog even op bezoek, want die gaat deze week op vakantie en wilde mij nog even zien. Ik vond dat een hele eer en heb dan ook heel erg mijn best gedaan om lief te lachen. Op woensdag ben ik weer naar Ien gebracht en mama kwam me nog even tussendoor ophalen om me in te laten schrijven in haar paspoort. Het was echter helemaal niet noodzakelijk dat ik met haar meeging dus eigenlijk wilde ze me gewoon nog even zien. Op donderdag ben ik voor de laatste keer dit jaar naar Ien geweest. Aangezien ik haar nog niet persoonlijk een heel goed nieuwjaar kan wensen ben ik ter compensatie maar heel erg lief geweest. 's avonds ben ik nu weer met papa naar het gemeentehuis geweest, want die wil dat ik ook in zijn paspoort sta. Enfin, volgens mij is iedereen nu weer tevreden. Vrijdag heb ik mama geholpen met de tassen in te pakken voor de wintersportvakantie. Mama is een beetje verkouden dus ik heb haar maar niet al te veel geknuffeld. Aan het einde van de dag kwam papa weer thuis en zijn wij meteen vertrokken naar Alice in Amsterdam. Ik was kapot toen ik daar aankwam en ben meteen gaan slapen. Ik sliep in hetzelfde bed als mama en dat was natuurlijk heel gezellig. De volgende dag moesten we vroeg op en ben ik samen met Alice, Bo en mama in een taxi naar Schiphol gegaan. Daarna ben ik in een vliegtuig geladen. Ik wist eerst niet precies wat ik daar moest doen, maar al snel begreep ik dat we hiermee naar Oostenrijk zouden gaan. Eerst ging het nog sneller rijden dan de auto van papa en daarna ging het omhoog. Ik vond het allemaal wel spannend. Op een gegeven moment ging het vliegtuig trillen en zakten we in eens een heel stuk naar beneden dat vond ik al helemaal gaaf. Het enige nadeel van dat vliegen is dat je last krijgt van je oren. Toen we aankwamen stonden Oma Saskia en Opa Gerrit ons al op te wachten. We zijn toen naar ons hotel Madlein in Ischgl gereden. Mama heeft papa nog even gebeld om te melden dat we aangekomen waren. Persoonlijk vond ik dat nogal onzinnig want de reden dat we gingen vliegen was toch om aan te komen in Oostenrijk? Onderweg zag ik de eerste sneeuw van mijn leven. Ik heb er maar niet al te veel aandacht aanbesteed. Papa en Rolf kwamen 10 minuten na ons het hotel binnen. Ik vond dat papa er maar wit uitzag. De kamer die we hebben is heel erg mooi. Volgens papa is het design van Philippe Starck, nou, dan weet je het wel. Ik kon alleen maar klagen over het feit dat er geen bed voor mij aanwezig was. Ik heb maar even geslapen in het bed van papa en mama. Op zondag gingen papa en mama skiën. Ik mocht niet mee en moest achterblijven in het hotel. Ze hadden een oppas geregeld. Mooi is dat ben je een keer op wintersport en dan moet je in je hotelkamer blijven. Eigenlijk had ik net zo goed thuis kunnen blijven, want daar heb ik ook nog eens meer speelgoed. Gelukkig kwamen papa en mama wel snel terug en hebben we heel lang gespeeld. Ik ben benieuwd hoe het deze week zal verlopen, want ik hoop dat ik nog wel een beetje buiten mag spelen in de sneeuw. Ik zal je volgende week wel vertellen wat ik allemaal gedaan heb. Tot volgende week, Oby.

Week 28 (10 december - 16 december 2001)

Op maandagavond kwam mama me ophalen bij Opa en Oma. Toen mama binnenkwam herkende ik haar nog wel van vorige week. Daarom stak ik mijn armen maar naar haar uit en dat blijkt een enorm groot succes te zijn. Mama vond het echt fantastisch. Ik denk dat ik dit vaker ga doen. Toen we thuis kwamen bleek papa weer ziek in bed te liggen. Ik heb hem maar iets minder enthousiast begroet anders word ik ook nog ziek. Dinsdag ben ik weer gezellig naar de crèche geweest. Mama moest me wegbrengen, want papa lag nog steeds ziek in bed. Woensdagochtend voelde ik me niet top. Ik weet niet wat ik had, maar ik moest wel een beetje huilen. Ien kon me ook niet troosten. Ik ben ook met papa naar het stadskantoor geweest, want papa en mama willen me alle twee bijschrijven in hun paspoort. Tegenwoordig moet je dan als kind ook mee. Papa was vergeten pasfoto's van me te laten maken, dus die was weer eens goed chagrijnig. Gelukkig konden we heel vlak bij het kantoor pasfoto's laten maken. Ik vond het zelf ook niets dus ik sta er niet echt mooi op. Daarna ben ik weer terug gegaan naar Ien en ik voelde me al weer een stuk beter. Op donderdag was het bij Ien echt heel gezellig. Ik was de enige jongen en er waren nog twee baby's en Juliette. Ik heb me echt prima vermaakt. Volgens Ien kan ik al een beetje kruipen. Ik doe het echter op mijn rug en dat schijnt niet de bedoeling te zijn. Op vrijdag ben ik met mama wezen zwemmen. Dit keer waren er geen mama's die ruzie met elkaar aan het maken waren. Ik vond het dus een beetje tam. Daarna kwam Geesje, een vriendin van mama, op bezoek. Ik geloof dat ze het wel gezellig hadden, want al snel verscheen de witte wijn op tafel. Geesje had een cadeau voor me meegenomen dus ik vond haar heel leuk. Papa kwam even thuis eten met Geert-Jan, maar moest daarna weer snel weg. 's avonds toen ik al naar bed was kwam Jasper op bezoek. Ik vind Jasper ook een toffe gast, want hij heeft een hele stoere houten auto aan mij cadeau gedaan. Op zaterdag heb ik papa helemaal niet meer gezien na het opstaan. Hij had iets van een bachelor (??) van Berend-Jan. Ondertussen had ik met mama een hele drukke dag. We zijn weer eens wezen winkelen. Rosemarijn is op bezoek geweest, want die moest wintersport kleren komen passen. Vervolgens belde Marleen die met haar vriend Cars-Jan in 's-Hertogenbosch aan het winkelen was. Ze wilde even langskomen. Mama en ik zijn de beroerdste niet dus we hebben meteen geroepen dat we dat natuurlijk heel gezellig vonden. Oom Rolf kwam ook weer langs en bleef ook nog eens eten. Zondag zijn we lekker lang in bed blijven spelen en ben ik met papa gaan winkelen. Hij moest allemaal spullen hebben voor de wintersport. Nu weet ik niet zo goed wat we daar gaan doen, maar ik weet wel dat papa er weer een hoop troep voor heeft gekocht. 's middags heb ik met papa gespeeld en heb ik mijn Euro setje gekregen. Het blijkt dat kinderen van mijn leeftijd geen setje krijgen, maar papa heeft zijn set aan mij cadeau gedaan. Volgende week schijn ik op wintersport te gaan. Ik weet niet wat het is maar papa en mama zijn in ieder geval heel enthousiast. Ook ga ik voor de eerste keer vliegen. Nu heb ik een aantal vliegtuigen op TV gezien (11 september, de web-redactie) en daar was ik niet zo heel enthousiast over, maar ik zal het wel zien. Gelukkig gaat mijn vriendinnetje BO ook mee, dus dat is in ieder geval wel gezellig. Tot volgende week, Oby.

Week 27 (3 december - 9 december 2001)

De week begon weer lekker traditioneel. Op maandag moest ik weer naar de crèche. Ik wilde papa iets langer op de crèche houden dus had ik mijn hele broek onder gepoept. Ik moet eerlijk zeggen dat het resultaat me niet tegenviel. Zeker niet toen pa's stropdas in de poep hing en hij in een reflex de luier die ik op de grond duwde beetpakte met zijn hand. Hij had het heel goed uitgekiend, want hij greep echt midden in de poep. Op dinsdag werd ik weer naar de crèche gestuurd en op woensdag mocht ik weer naar Ien. 's avonds kreeg ik nog allemaal cadeautjes van Sinterklaas. Cadeaus zijn natuurlijk altijd welkom en ik zag dat ik er meer kreeg dan papa en mama bij elkaar. Mijn dag kon dus niet meer stuk. Donderdagmiddag werd het allemaal heel anders en werd ik 's middags door oma Saskia bij Ien opgehaald en ben ik weer naar dat Enschede getransporteerd. Ik moet eerlijk zeggen dat ik mijn hart dan altijd vasthoud, want dat betekent dat ik de hele dag Opa Gerrit moet entertainen. Later deze week zal ik nog uitvoering verslag doen van mijn verblijf bij Opa en Oma. Mijn ouders moesten weer eens op reis. Mama is op donderdag naar Rome gegaan samen met Opa Frans, Oma Marie Louise en Rolf. Opa Frans werd namelijk 60 jaar en dat moest gevierd worden. Ik zal later nog wel eens vragen waarom zo iets zonder mij gevierd wordt. Papa volgde pas op vrijdag i.p.v. donderdag want hij was behoorlijk ziek. Ik heb begrepen dat ze allemaal gebouwen hebben bekeken, die nog ouder schijnen te zijn dan Sinterklaas! Tot volgende week, Oby.

Week 26 (26 november - 2 december 2001)

Op maandag werd ik weer eens naar de crèche gebracht. Papa kreeg de foto's mee, die enige tijd geleden van me waren gemaakt. Ik begreep 's avonds dat ik niet genoeg mijn best had gedaan, want papa en mama waren niet echt tevreden met het resultaat. 's Avonds moest ik weer mee naar dat prikkenbureau. Gelukkig kreeg ik dit keer geen prikken, maar een uitgebreid onderzoek van de doktor. Ik vind die man een beetje alternatief. Papa en mama hadden weer allemaal vragen. Je kunt echt merken dat ik hun eerste kind ben. Goed beschouwd weten ze echt helemaal niets. Eigenlijk is het onverantwoord. Ik ben in de afgelopen weken weer een beetje gegroeid. Ik krijg tegenwoordig van die hapjes van de crèche, want papa en mama zijn te beroerd om ze nog in mijn tas te doen. Daar ben ik dus mooi klaar mee, want ik vind het niet te eten. Op dinsdagavond zei ik iets in de trant van 'papa' en ik denk dat
ik dit vaker ga doen, want papa reageerde heel blij. Dus ik heb de volgende dag bij Ien nog wat meer geoefend. Ien vond het zelfs zo goed lijken dat ze het in mijn boekje had geschreven. Nu was papa helemaal blij. Het is ongelooflijk hoe snel ik mijn ouders blij kan maken. Bij Ien krijg ik tenminste nog mijn vertrouwde fruithapjes. Mijn ouders hebben alleen besloten dat ik nu ook groente moet eten. Worteltjes vind ik dus echt super smerig, maar de sperziebonen van deze week zijn wel aardig. Vrijdag was mama weer thuis en zijn we gezellig gaan zwemmen. Ik ben ook nog even wezen winkelen. Ik weet niet waarom mama al die cadeaus kocht, want ik weet zeker dat ze niet voor mij waren. Op zaterdag werd ik precies een half jaar oud. Helaas hebben mijn ouders dit niet goed begrepen, want ik heb dus geen enkel cadeau gekregen! Die mensen hebben ook niets voor me over. Gelukkig heb ik vandaag wel op de schoot van Sinterklaas gezeten. Ik ben namelijk samen met mama en papa naar een gebouw geweest waar allemaal kinderen van de crèche kwamen. Op een gegeven moment kwamen er allemaal zwarte pieten binnen en ook Sinterklaas. Papa heeft me op een gegeven moment naar Sinterklaas gebracht. Ik heb nog even aan de baard van Sinterklaas getrokken want deze zag er niet echt uit. Daarna zijn we een heel eind wezen rijden en gingen we op bezoek bij een oom van mama. Het toeval wilde dat er nog veel meer familie op bezoek kwam en ook opa en oma. Op een gegeven moment blijkt Sinterklaas allemaal cadeaus te hebben afgeleverd. Deze werden stuk voor stuk uitgepakt, maar eerst ging dan iemand iets voorlezen. Ik vond het persoonlijk nog al saai, maar de rest vond het wel gezellig en ik mocht midden in een kring op mijn matje spelen. Ik heb maar weer een paar kunstjes laten zien, want dat vinden mama en papa zo leuk. Op zondag zijn we naar Oma Linda geweest en ik weet niet hoe die man het voor elkaar krijgt, maar ook hier was Sinterklaas op bezoek geweest. Weer werden er cadeaus uitgepakt en allemaal verhalen voorgelezen.Als dit de komende dagen zo door gaat dan moeten mama en papa nog veel cadeaus uitpakken en ze hebben al zo veel troep. Enfin, ik zal het wel zien. Tot volgende week, Oby.

Week 25 (19 - 25 november 2001)

Ik begin me langzamerhand te realiseren dat mijn ouders nog niet veel ervaring hebben met baby's. Op zondag voelde ik me al niet al te lekker en 's nachts kreeg ik steeds meer pijn. Aangezien ik zelf nog niet in staat ben om aan te geven waar deze pijn vandaan komt verwacht je van je ouders een beetje actie. Echter ik heb zondagnacht heel veel gehuild, zo erg vaak zelfs dat mama me maar in hun bed legde, maar mijn ouders begrepen het niet. En ondanks het feit dat ik een lichte verhoging had werd ik maandagochtend wel weer naar de crèche gebracht. Daar werd de pijn echt niet meer om uit te houden. Ik heb daarom veel gehuild en tevens twee van mijn leidsters onder geplast. Gelukkig hebben ze daar iets meer ervaring en begrepen ze heel snel dat ik mijn eerste tandjes krijg. Ik kreeg meer en meer verhoging en daarom kwam papa me 's middags ophalen. Toen zijn we allemaal spullen gaan huilen tegen tandpijn. Hierdoor werd de pijn heel snel om uit te houden. Mama kwam ook naar huis en heeft me heel erg verwend. De volgende dag kon ik weer gewoon naar de crèche, want ik had ook geen verhoging meer. Papa kwam mij 's avonds ophalen en met hem heb ik leuk gespeeld. Woensdag heb ik bij Ien heel veel geslapen. Mama kwam me ophalen, want papa schijnt weer een paar dagen in Duitsland te zijn. Dit is niet zo ver als New York en Turkije, maar hij komt toch niet thuis slapen. Op donderdag was er nog een baby bij Ien. Ik heb deze baby eens goed onderzocht en alle verschillen met mij geanalyseerd. Gelukkig was ze iets jonger, zodat ik wel iets meer kan dan zij. Op vrijdag was het echt gekkenwerk. Eerst ben ik met mama naar de tandarts geweest in Amsterdam!!! Daarna ben ik samen met Oma Marie-Louise naar Bo geweest. Bo en ik moeten zeker hele goede vrienden worden, want ik wordt daar nu gemiddeld 1 keer per weer naar toe gesleept. Vervolgens zijn we naar Marjolein, een vriendin van Oma Marie-Louise gegaan. Grote crisis in de auto, want niemand wist de weg en we hadden haast. En alsof dat niet allemaal genoeg was zijn we daarna naar tante Lien geweest. Tante Lien is heel oud. Ik denk wel net zo oud als Sinterklaas. Daarna zijn we maar terug naar huis gegaan. Op zaterdag heb ik met papa boodschappen gedaan en hebben we een cadeau voor Robbert gekocht, die komende woensdag jarig is. 's Middags zijn we het cadeau bij Robbert gaan afleveren. Ik heb weer even gespeeld met mijn neefjes, alhoewel ik wel nog een beetje moet groeien om ze een beetje partij te geven. Na ons bezoek aan Harald en Karin zijn we samen met Roos en haar hond Laura naar Opa Otto en Oma Linda gereden in Antwerpen. Opa heeft vol trots iedereen zijn aangebouwde deel van het huis getoond. Papa en mama hebben heerlijk gegeten en ik kreeg natuurlijk weer alleen die fles. Lig ik eindelijk te slapen in het bed van Opa en Oma wordt ik weer wakker gemaakt en gaan we naar huis. Op zondag ben ik lekker met mama thuis gebleven en is papa naar Ajax gegaan. Hij kwam niet zo blij thuis, want Ajax had verloren van PSV. Ik heb mama een beetje geholpen met het inpakken van allemaal cadeautjes. Ik weet niet waar dit voor is, maar het is leuk om mama een beetje te helpen. Deze week ben ik me eens gaan concentreren op praten. Ik vind dat verdomd moeilijk, maar ik krijg steeds meer klanken onder de knie. Ik denk dat ik volgende week, maar eens verder ga met dat praten. Het lijkt me wel makkelijk om papa en mama te kunnen vertellen dat je last van je tanden hebt of iets anders. Tot volgende week, Oby

Week 24 (12 - 18 november 2001)

Deze week heb ik de hele week weer thuis geslapen! Helaas heb ik mama weer een paar dagen moeten missen, want die was naar Turkije om allerlei kleren in te kopen. Als ik kan praten zal ik haar wel vertellen dat ze voor mijn kleren echt niet helemaal naar Turkije hoeft te gaan. Ik vond die kleren uit New York ook heel leuk en hier op de hoek hebben ze ook hele leuke kleren. Deze week ben ik weer na een korte afwezigheid naar de crèche gegaan. Ik heb me snel weer aan iedereen voorgesteld, want ik was natuurlijk wel enorm veranderd. Op dinsdag kreeg ik mijn mooiste kleren aan, omdat er een fotograaf naar de crèche kwam. Ik heb natuurlijk weer leuk gelachen naar de fotograaf. Ik weet trouwens niet wat mijn ouders met nog meer foto's willen gaan doen, want ik geloof dat ze er nu al duizend hebben. Mama was er 's avonds niet meer, dus heb ik maar een beetje met papa gespeeld. Toen ik de volgende dag met papa onder douche kwam hoopte ik al dat mama snel terug komt. Papa legt me dan eerst half nat in bed en gaat zichzelf rustig aankleden. Ik lig daar dan een beetje koud te worden. Ik ben na een paar minuten maar eens goed gaan huilen om duidelijk te maken dat dit dus geen doen is. Ik had alleen niet de indruk dat papa zich daar heel druk overmaakt. Bij Ien heb ik de hele dag met Juliette gespeeld. Ze bood me de hele tijd ijsjes aan, maar toen puntje bij paaltje kwam kreeg ik dus mooi niets. Ik heb Ien even gedemonstreerd dat ik ook tijdens het luier verwisselen mezelf heel goed kan omdraaien. Ik kreeg niet de indruk dat ze daar heel blij mee was. Op donderdagavond waren Opa Frans en Oma Marie-Louise bij ons thuis. Natuurlijk was Rolf er ook. Ik kreeg mijn flesje van Opa en Oma liep de hele tijd om me heen. De volgende ochtend heeft Oma op me gepast. Ik vond het heel erg gezellig. Oma heeft me ook naar het zwemmen gebracht. Bij het zwembad kwamen we heel toevallig papa tegen, die met me is gaan zwemmen. Ik heb bij het zwemmen geleerd om onder water te zwemmen. Ik heb geen idee waarom je dat moet leren, want je kan onderwater niet eens adem halen. Oma vond het ook allemaal schitterend en ze heeft heel veel foto's gemaakt. Het enige wat ik wel een beetje raar vind is dat papa nooit meezingt met de liedjes die iedereen tijdens de les aan het zingen is. Mama kwam iets na het zwemmen ook weer thuis. Gelukkig had ze wel een cadeau mee gebracht voor in de box. Ik weet niet hoe lang ze daar nog cadeaus in gaan doen, want binnenkort kan ik er zelf niet in. 's avonds ben ik gaan dineren met Oma Saskia en Opa Gerrit. Harald, Karin, Kirsten en nog twee mensen waren er ook bij. Het was best gezellig, maar ik kreeg weer niets aangeboden. Op zaterdag hebben we eerst lekker uitgeslapen, want ik geloof dat papa ook iets te lang in de kroeg was blijven hangen. Papa en mama hadden een nieuw vervoermiddel voor me geregeld. Ik zit tegenwoordig in een buggy en daardoor kan ik veel beter rond kijken. Ik ben meteen met papa de stad in gegaan. Op zondag ben ik naar Sinterklaas gaan kijken, die nu al weer in 's-Hertogenbosch is aangekomen. Papa moest van Sinterklaas bij een liedje meezingen. Man wat zingt die man vals. Nu begrijp ik ook waarom hij bij het zwemmen niet meezingt. Ik mag van Sinterklaas mijn schoen zetten dus daartoe heb ik mijn ouders dan maar opdracht toe gegeven. Ik ben benieuw wat er morgen in zit. We zijn ook nog even een drankje wezen doen bij Reijnders. Dit is een cafe bij ons om de hoek. Ik vond het daar op een gegeven moment niet zo leuk meer, dus toen moesten papa en mama weer naar huis. Ach ja, ze moeten er iets voor over hebben. O ja Rex, de oppaspagina heb ik laten aanpassen naar aanleiding van je mailtje. Tot volgende week, Oby.

Speciaal verslag week 22/23

Hierbij volgt een speciaal verslag van Oma Saskia over de logeerpartij van Oby. Oby heeft bij wijze van uitzondering toestemming gegeven aan de webmaster om dit verslag op zijn site te publiceren;

Dagboek van Oby ‘s logeerpartij bij Opa en Oma in Enschede
(30 oktober - 6 november 2001)

Dinsdag de 30^eOby wordt gebracht om 19.00 uur ’s avonds door papa, de auto zit tjokvol met spulletjes voor zijn verzorging, het lijkt wel of hij maanden blijft, want hij heeft tassen vol kleren bij zich. Papa geeft uitgebreid instructies over de verzorging en verder hoe goed hij eet en slaapt. Nou mooi niet dus, ’s nachts om 3.00 uur klaar wakker, dus een flesje, schone luier, een paracetamolletje en een uur later weer in bed. Oby slaapt als een prinsje hierna, oma niet meer!!

Woensdag de 31^e tot 8.15 uur lekker uitgeslapen , flesje, badje en hierna Britt gaan uitlaten met oma, heerlijk in de wagen in slaap gevallen. Roosje komt op bezoek en die schenk je heel veel van je betoverende lachjes, zodat ze niet op kan houden te zeggen, wat een schatje! Oma zeer tevreden, met jou kan ze voor de dag komen. Opa Heg geeft je een flesje, maar leidt jou zo af met z’n grapjes, dat je haast vergeet te drinken. ’s Nachts om 1.15 uur maar even weer wakker geworden, want dat flesje van gisternacht beviel erg goed. Oma komt aangesneld met flesje en jij hebt het voor elkaar!!

Donderdag de 1^e gaat voorbij als een dag zoals jij het liefste hebt. Lekker lang in badje, op tijd je flesje en een heel potje fruit van Oma, niet dat bekrompen gedoe van je ouders met halve potjes, een beetje spelen in de box en in je wipstoeltje en het summum is dat oma s’avonds om 23.00 uur nog weer met een flesje aankomt, omdat je dan waarschijnlijk wél doorslaapt. Je hebt het helemaal voor elkaar, als beloning wordt je vrijdagochtend pas om 6.30 uur wakker.

Vrijdag de 2^e is een belangrijke dag, je gaat kennis maken met de dames van de GOLFCLUB, dus je krijgt uitgebreid een bad, wordt heerlijk ge-olied, krijgt je mooiste pakje aan en we gaan opweg. Je doet je best om zo goed mogelijk voor de dag te komen en valt snel in slaap. Oma een beetje teleurgesteld omdat ze het wel erg lomp vindt om je wakker te maken zet je in de wagen pontificaal voor het raam van het clubhuis, zodat iedereen van binnenuit jou kan zien hoe lief je slaapt. Gelukkig vallen er geen golfballen in je wagen en na een half uur ben je weer topfit, klaar voor de confrontatie! Je trekt alle registers weer open, dus veel lachen en vooral intelligent kijken. Al die oude dames vallen in katzwijm voor zoiets liefs. Je bent geslaagd voor deze proef!

Zaterdag de 3^e, dit is de dag dat we gaan kennismaken met nichtje BO. Schijnt enorme concurrentie op te leveren, want het is een meisje en Oma doet alsof dat iets héééél bijzonders is. Zie er niets ongewoons aan, ze kan alleen nog lang niet wat jij allemaal wel al kunt. Ligt alleen een beetje te liggen, maar je laat je gewillig met haar fotograferen, je speelt in haar box en ligt lekker in haar wipstoeltje, dus niets verkeerds mee aan de hand.

Zondag de 4^e komt de hele familie van Roosje op bezoek, want ze heeft zo opgeschept over jou, dat ze dat graag aan haar dochter en schoonzoon wil laten zien. Je doet natuurlijk weer je uiterste best niemand teleurtestellen, je hebt tenslotte net drie uur heerlijk geslapen en een flesje gehad, dus je draait je programma van a tot z af, lief lachen naar Philine haar kleindochter, een beetje kirren, op je buik draaien, enz enz enz. Het hele setje speel je af tot groot succes van iedereen. ’s Avonds belt papa dat hij de marathon heeft uitgelopen. Tof hoor.

Maandag de 5^e vandaag ben je de laatste hele dag bij Opa en Oma en je moet zeker een goede indruk achterlaten, want je hebt al gehoord dat je waarschijnlijk in december weer een paar dagen moet komen logeren omdat papa en mama met opa Frans en oma Marie-Louise op vakantie gaan. Je bent vast van plan om deze logeerweek goed af te sluiten. Heerlijk na het badje., waar oma Saskia ook zo van geniet, gaan wandelen met Britt, in slaap gevallen in de wagen en nog twee uur doorgeslapen in de hal totdat de hulp Mariet kwam. Natuurlijk onmiddelijk in de gaten dat ze gevoelig was voor jouw lieve lachjes, dus op haar arm allerliefst naar haar gelachen, succes verzekerd!

Thee gedronken bij oma op schoot met Mariet en geduldig aangehoord hoe oma opschept over mij. ’s Avonds gaf Opa je weer eens een flesje en probeerde je te leren Opa te zeggen, maar je kunt toch niet drinken en praten tegelijk, dus dat praten stellen we nog even uit. Heerlijk geslapen, de hele nacht door.

Dinsdag de 6^e Oma kwam om 7.45 uur je uit bed halen en toen na het flesje leuk gespeeld met Opa in bed. Om 8.45 uur werd er al gebeld door papa, dat ze op Schiphol waren aangekomen, maar dat hadden wij natuurlijk allang gezien op teletekst. Papa vroeg wanneer je weer thuis kwam, maar volgens mij had Oma niet zoveel haast om naar Den Bosch te rijden, dus ik heb het echt heel goed gedaan deze week!!

Toen Opa thuis kwam voor de lunch, gezellig nog even gespeeld en het werd echt tijd om afscheid te nemen. Alles in de auto gepakt en op weg naar huis, heerlijk in slaap gevallen onderweg om vooral uitgerust aan te komen, want je ouders hebben natuurlijk ook een verwachtingspatroon als ze je een week niet hebt gezien. Ik geloof dat ze echt heel blij waren toen ik weer thuis was, want mama had een beetje traantjes in haar ogen en knuffelde mij héééél veel, dus lachte ik maar veel naar ze!

Week 23 (5 - 11 november 2001)

Op maandag ben ik weer gezellig met Oma en Brit op stap geweest. Helaas moest Opa Gerrit vandaag weer aan het werk, maar gelukkig was hij wel weer op tijd thuis. Ik heb begrepen dat ik morgen weer terug naar huis ga, maar het is me wel heel erg goed bevallen bij Opa en Oma. Mama en papa schijnen mij wel te missen. Ze bellen iedere dag en schijnen elke dag op internet naar mijn foto's zitten te kijken. Dinsdagmiddag zag ik mama en papa weer. Ik moest wel even goed kijken, maar toen ik ze een beetje kon ruiken en horen praten wist ik weer wie ze waren. Ik werd de hele middag doodgeknuffeld en was blij dat ik aan het einde van de dag weer rustig mijn bedje kon opzoeken. De volgende dag moest ik weer meteen naar Ien. Ik vind het altijd erg gezellig bij Ien. Tegenwoordig krijg ik ook van Ien een fruithapje te eten en dat maakt mijn verblijf bij Ien nog prettiger. Emma schijnt niet meer te komen bij Ien, want die bleef maar verdrietig. Ik heb dat probleem niet, want ik vind het nog steeds heel gezellig bij Ien. Op vrijdag ben ik met mama wezen zwemmen in het Sportiom zwembad. Het blijft allemaal een beetje mutserig, maar het zwemmen wordt steeds leuker. 's middag kwam Oma Marie-Louise op bezoek. Oma is naar een heel ver land geweest en nam allemaal onbegrijpelijk cadeaus voor me mee. Ik zal later nog wel een keer horen wat nu wat is. Het was heel gezellig met Oma, die maar de hele tijd riep dat ik zo veranderd was. Nu vond ik dat van haar niet en daarom begrijp ik ook niet waarom ze dat van mij wel vindt. Oom Rolf kwam natuurlijk ook nog even op bezoek. Op zaterdag kwamen Guus en Annet met Guus jr lunchen. Guus jr is nu 14 maanden oud en nu nog een slagje te oud voor mij, maar het lijkt me wel een goede gast. Op zondag zijn we weer op bezoek geweest bij Bo en zijn wel gezellig met iedereen wezen wandelen in het Vondelpark. Oma Saskia en Opa Gerrit kwamen ook nog even op bezoek. Ik moest namens papa en mama nog een cadeau aan Bo geven. Ik had het persoonlijk liever gehouden, want het cadeau smaakte best lekker. 's avonds kwamen Opa Otto en Oma Linda op bezoek in 's-Hertogenbosch. Ik heb Oma Linda een mooie bos bloemen cadeau gegeven, want ze was deze week jarig geweest. Ik kreeg van Opa en Oma een gave broek cadeau. Ik weet niet waarom, maar cadeaus zijn natuurlijk altijd welkom. Het was weer een leuke week en ik vond heel erg leuk bij Opa Gerrit en Oma Saskia, maar ik vind het ook weer heel leuk om lekker bij papa en mama te zijn. Groetjes en tot volgende week, Oby.

Week 22 (29 oktober - 4 november 2001)

De week begon weer spectaculair. Op maandagavond ben ik met papa naar dat bureau geweest, waar je naakt moet rondlopen en dan ook nog eens door vreemde mensen wordt bekeken. Dit keer was het echter weer superfeest, want ik kreeg twee prikken in mijn been. Mijn pa had me natuurlijk niet echt voorbereid en was zelf ook te laf om te kijken, zodat de prikken als een totale verrassing kwamen. Ik schrok me helemaal rot en ben eens flink gaan huilen. 's nachts kreeg ik het behoorlijk warm van die prikken en heb papa en mama hierop een drietal keren geattendeerd. Ik denk dat ik dat vaker ga doen, want iedere keer kreeg een lekker flesje melk. Mama deed dinsdagochtend een beetje emotioneel. Op de crèche voelde ik me ook niet top, want ik had het goed warm. Helaas werd het niet warm genoeg, zodat ik toch de hele dag op de crèche moest blijven. 's avonds bracht papa me met de auto heel ver weg. Ik werd namelijk afgeleverd bij Oma Saskia en Opa Gerrit, omdat pa en ma zo nodig zonder mij op vakantie naar NY moesten. Niels mocht wel mee op vakantie, maar ik dus niet. Ik moest wel even wennen aan de nieuwe omgeving. Ik begreep van papa dat Oma heel diep kan slapen en helemaal niet goed 's nachts kan opstaan. Ik heb dit maar een paar keer uitgeprobeerd en heb een paar nachtjes om 2:00 iedereen wakker gemaakt. Oma blijkt na een paar nachten inderdaad niet zo vrolijk te worden. Daarom ben ik hier maar mee gestopt. Oma had al haar vriendinnen uitgenodigd om me te komen bewonderen. Ik vond ze best wel aardig, alhoewel ze niet helemaal in mijn leeftijdscategorie vielen. Opa Gerrit had een paar dagen vrij genomen, zodat we samen heel leuk konden spelen. Met Oma ben ik ook nog naar de golfclub geweest, want er waren namelijk nog een paar vriendinnen die niet bij Oma thuis konden komen, maar aan wie Oma mij nog absoluut moest tonen. Ik heb gemerkt dat ook Oma het heel leuk vindt als ik een beetje vriendelijk lach op het moment dat die vriendinnen kijken. Ik heb enorm mijn best gedaan om elke keer te lachen, maar ik ben gestopt toen ik ook nog eens moest lachen naar greenkeeper. Op zaterdag zijn we nog naar mijn nichtje Bo geweest. Bo is nog wel wat klein, maar ik denk dat ik daar later best veel plezier mee kan beleven. Bo kan ik wel aan. Dit in tegenstelling tot mijn andere familie; Daniel, Olivier, Valentijn en Robbert. Op zondag belde papa me om te vertellen dat hij de marathon van NY had uitgelopen in 4:06:35 (www.nycmarathon.org, bib nr 17002). Ik weet niet hoe ver zo'n marathon is, maar hij klonk heel tevreden over zichzelf. Ik moet zeggen dat ik me prima vermaak bij Opa en Oma en als ik heel eerlijk ben weet ik bijna niet meer hoe mijn ouders er uit zien. Groetjes en tot volgende week, Oby

Week 21 (22-28 oktober 2001)

Het was weer een hele leuke week. Op maandag en dinsdag naar de crèche. Op dinsdagavond heb ik papa en mama gedemonstreerd dat ik met nu echt kan omdraaien. Ik moet zeggen dat het me enige tijd heeft gekost, maar nu kan ik het. Weer een hele stap in mijn ontwikkeling. Op woensdag en donderdag ben ik gezellig naar Ien gegaan. Op vrijdag ben ik met papa en mama wezen zwemmen! Papa kwam al hardlopend bij het zwembad en mama en ik mochten gelukkig met de auto. Word ik daar dus uitgekleed met allemaal vreemde mensen in de buurt en moest ik als enige baby naakt naar het zwembad. Vervolgens ga ik dus met papa het zwembad in samen met allemaal vrouwen met hun baby's. Mama bleef heel blij aan de kant om video-opnamen te maken (how low can you go). Het was duidelijk dat papa zich zwaar ongemakkelijk voelde tussen al die vrouwen. Zeker toen ze ook nog liedjes gingen zingen. Ik vond het allemaal heel vermakelijk, behalve het gedeelte waarbij papa dacht dat ik al onderwater kon zwemmen.

Om de dag nog mutseriger te maken ging mama 's middags met mij naar de dames van de yoga les. Ik zag tot mijn verbazing dat mama het ook allemaal best leuk vond. 's avonds zijn we op bezoek geweest bij Hanneke en Peter. Alhoewel het al laat was ben ik toch maar wakker geworden, zodat papa en mama me weer konden showen. Ik vond het dit keer wel leuk want die mensen hebben ook net een baby. De baby heet Robin en is nu 6 weken oud. Op zaterdag heb ik papa en mama om zeven proberen wakker te maken, maar ze hadden de babyfoon uitgezet! Daarom kwamen me ze me pas om 8:00 halen. Toen heb ik lekker bij ze in bed geslapen en ben met papa op gestaan, want mama was al naar de kapper. 's middags kwamen met 4 neven op bezoek. Ik kan al een beetje met Daniel praten, mijn andere neven praten al net zo moeilijk als papa en mama en dat begrijp ik dus nog niet zo goed, Daarna zijn we boodschappen gaan doen en hebben we mijn drinkbeker, die ik van Opa Otto heb gekregen, opgehaald. Oom Rolf kwam gezellig bij ons eten. Op zondag ben ik voor de eerste keer van mijn leven naar de kerk geweest. Een kerk is een heel groot gebouw met allemaal leuke beelden en hele grappige, gekleurde ramen. In de kerk werden Hanna en Suzanne door een rare meneer in een jurk met water besprenkeld. Ondertussen mocht ik van mama en papa mijn boekje opeten en moest papa ook zo nodig net toen het spannend werd mijn luier in de auto verschonen. Al met al heb ik me best goed vermaakt. Daarna ging mama naar Mark en Suzanne en ging papa naar Ajax. Helaas mocht ik weer niet mee, maar papa zegt dat mijn tijd nog wel komt. Ik heb wel heel leuk met de Opa van Suzanne gespeeld. Daarna ben ik met mama weer naar huis gegaan. Toen papa thuis kwam heb ik nog even met hem gespeeld, maar daarna ging hij weer hardlopen en moest ik naar bed. Ik ben heel benieuwd hoe het de komende week zal gaan, want ik heb begrepen dat ik vanaf dinsdagavond bij Oma Saskia en Opa Gerrit ga logeren. Papa heeft hiervoor zelfs een speciale pagina aan de site toegevoegd. Ik vind het best wel spannend en mijn ouders geloof ik ook. Ze gaan naar New York en dat schijnt nog verder weg te zijn dan Schoten, Enschede en Amsterdam! Ik zal volgende week zondag even moeten overslaan met mijn verslag, want alleen papa weet hoe hij mijn teksten op de site moet zetten. Dus tot over twee weken, Oby

Oby's dagboek week 11 tot en met 20