Week 70 (30
september - 6 oktober 2002)
Het was weer een mooie week. Op maandag heb
ik lekker op de crèche gespeeld. Ik ben tegenwoordig een groot fan
van de glijbaan en kan er uren mee spelen. Papa en mama hebben
besloten dat ik voortaan het melk van de crèche moet drinken. Nu
dat spul is dus niet te zuipen. Ik ben benieuwd hoe
lang ik dit moet laten merken, voordat ik mijn oude vertrouwde
melk weer terug krijg. De nacht van maandag op dinsdag ben ik
's-nachts weer wakker geworden. Ik had pijn en vond dat mijn
ouders dit even moesten weten. Op dinsdag vonden ze dat ik te wild
was op de crèche en moest ik in een soort box gaan spelen die een
meter boven de grond staat. Ik vond het eigenlijk wel lachen dus
kon het strafelement niet echt ontdekken. Papa heeft me vandaag
gebracht en gehaald, omdat mama naar London is. 's-nachts moest ik
overgeven. Ik heb het hele bed ondergekotst, maar daarna voelde ik
me weer prima. Woensdag bij Ien ging het dus weer goed. We zijn
samen naar de stad geweest en hebben de markt bezocht. Ik mocht
van Ien heel veel lopen en dat vind ik superlachen. Op donderdag
blijkt dat mijn lichaam nog niet helemaal in topconditie is, want
ik had enorme last van diarree. Mijn ouders denken dat het komt
door de komst van een kies. Nu
van mij mag die kies snel komen, want ik vind het maar niets. Ik
heb papa en mama 's-nachts weer even laten weten dat het nog niet
helemaal goed met me gaat. Vrijdag was ik samen met mama. We zijn
samen naar het stadhuis geweest om tekeningen van de nieuwe
appartementen
op te halen voor de verbouwing. Het duurde allemaal heel erg lang
en mama zei dat dit kwam doordat het werk door ambtenaren werd
gedaan. Mama ging in de loop van de avond met een vriendin eten
dus ik bleef weer alleen met papa achter. Natuurlijk hoorde ik op
een gegeven moment papa er vandoor gaan om te trainen voor de
marathon. Ik ben maar snel gaan slapen. Zaterdag heb ik papa en
mama lekker vroeg wakker gemaakt en zijn we gaan spelen. We hebben
eigenlijk de hele dag gespeeld, alleen papa moest even weg om een
Dutch winkel te bezoeken in Nijmegen. Natuurlijk zijn we ook weer
samen gaan shoppen en hebben we allemaal kleren voor papa gekocht.
Zondag hebben we wederom veel gespeeld met de bal en heb ik de
vissen eten gegeven. Daar het koopzondag was zijn we nog even naar
de Dutch winkel in 's-Hertogenbosch geweest. We zijn ook naar een
winkel geweest, waar ze hele grote vissen hadden (haaien, de
webredactie) en ook hele rare
vogels. Ik vond het allemaal heel interessant. Aan het einde van
de middag kwam Rolf op bezoek en zijn we weer de visjes eten gaan
geven. Ik heb inmiddels begrepen dat vandaag ook Prins Claus is
overleden. Dus
wat zo'n rustige dag was is toch nog wel speciaal geworden. Deze
week heb ik het lopen verder onder de knie gekregen en ben iets
meer woorden gaan leren. Ik weet tegenwoordig wat een
bal is en kan al de geluiden van een koe,
schaap
en een kip nadoen!! Ik ben benieuwd hoe het volgende week gaat,
tot volgende week, Oby.
Week 69 (23
september - 29 september 2002)![]()
Deze week heb ik me helemaal geconcentreerd
op het uitbouwen van mijn
loopprestaties. Helaas voelde ik me begin deze week niet top. Ik
was heel erg verkouden en volgens mij groeien er weer van die
dingen in mijn mond. Ik werd
zondag,
maandag en dinsdag nacht elke keer
huilend wakker. Ik mocht twee nachten bij papa en mama slapen,
maar de derde nacht trapten ze daar dus niet meer in. Bij Ien
voelde ik me woensdag al weer wat beter en ben op ontdekkingstocht
gegaan naar de video en kastje met servies. Helaas mag van Ien
niet alles tot in de details onderzoeken. 's-Avonds hebben we
pannenkoeken gegeten, dus het was een topdag. Op donderdag had ik
wel door dat de video een no-go area was, dus als ik al in de
buurt kwam dan begon ik al maar nee te schudden. Toen ik weer
thuis kwam zag ik dat er weer aan de tuin wordt gewerkt. Ik heb
geen idee hoe lang dit allemaal gaat duren, maar ik vind het wel
heel lang duren. Er komt nu een soort hek om het terras, maar ik
weet niet of het nog afgemaakt moet worden, want het hek stelt nu
nog niet veel voor. Vrijdag was mama weer thuis en hebben we het
weer enorm druk gehad. Aan
het
einde van de middag zijn we naar Olivier gegaan, want die was
jarig. Het was er heel gezellig en ik heb weer heel leuk met
mijn neefjes gespeeld. Papa kwam aan het begin van de avond ook
nog eens langs. Ik heb natuurlijk ook weer heel leuk gespeeld met
Opa Gerrit, die samen met Oma ook naar het feestje van Olivier was
gekomen. Zaterdag ben ik met papa gaan shoppen, omdat mama nog een
beetje moest werken. Aan het einde van de middag zijn we weer naar
Olivier gegaan, omdat we gisteren het cadeau waren vergeten.
Daarna zijn we bij Will gaan eten in Berlic
um.
Ja, je komt als kleine man nog eens ergens. Op zondag was ik
lekker vroeg wakker en ben daarna maar weer gaan slapen. Toen ik
wakker werd moest alles heel snel, want papa moest naar Ajax en
mama en ik gingen naar Artis.
Artis is een park waar ze
allemaal hele grote woefs hebben. Ik vond het supertof. Een type
woef schijnt beer te heten en die vond ik al helemaal geweldig.
Heel toevallig was Alice met Bo ook naar Artis gekomen, dus dat
maakte het allemaal nog leuker. Daarbij kwam dat het ook nog eens
superweer was. We hebben nog heerlijk op een terras gezeten en
toen kwam Rolf ook nog eens langs. Wat een toeval. Op weg
naar huis
ben ik heerlijk in de auto gaan slapen, want door alle indrukken
van Artis was ik behoorlijk moe geworden.Thuis was papa weer aan
het hardlopen, want die is in training voor de marathon van New
York. Gelukkig was hij snel terug en heb ik nog even met hem
gespeeld,
voordat ik weer naar bed ben gegaan. Ik vond de afgelopen week
geweldig. Ik kan steeds beter lopen. Ik weet al wat een schaap
doet en we hebben ook nog eens nieuwe buren gekregen. Kun je
nagaan. Tot volgende week, Oby.
Week
68 (16 september - 22 september 2002)
Ik heb deze week eigenlijk
niet meer te vertellen dan IK KAN LOPEN!!! Op dinsdag heb ik het
licht gezien en ben ik op de crèche beginnen met mijn eerste![]()
spontane looppassen. Papa was die avond zo blij dat ik de hele
avond met hem heb moeten oefenen. Ik was blij dat ik op een
gegeven moment naar bed
mocht, want ik was behoorlijk moe
geworden. Bij Ien ben ik de volgende dag
natuurlijk verder gegaan met oefenen. In de tuin heb ik gelopen
achter de loopauto en het paardje. Natuurlijk moest ik 's-avonds
weer oefenen met papa. Mama is deze week namelijk in Milaan en
daarna in Parijs en papa wil dat ik hele stukken kan lopen als
mama terugkomt. Hij kan me wat. Papa is ondertussen weer fanatiek
begonnen met trainen, want over een vijf weken moet hij weer een
marathon gaan lopen. Op donderdag heb ik maar een paar pasjes
gedaan bij Ien, want ik was nog moe van alle oefeningen met papa.
Papa kwam me al vroeg ophalen bij Ien. Hij ging zelf net als mama
ook naar Parijs. Hij kwam samen met een collega, waarmee ik heel
erg leuk heb zitten praten op weg naar Opa Frans en Oma
Marie-Louise. Daar aangekomen moest ik natuurlijk van mijn trotse
papa laten zien dat ik kon lopen. Enfin, ik ben de beroerdste niet
dus ik heb een demo aan Oma gegeven.
Op vrijdag heb ik heerlijk
met Opa en Oma in de tuin gewerkt, een beetje door het huis en de
tuin gelopen en weer lekker geslapen. Zaterdagmiddag was ik net
Opa en Oma aan het helpen in de tuin toen papa me al weer kwam
ophalen. Ik heb toen eerst nog wel een prachtig staaltje loopwerk
laten zien door een rondje door het huis van Opa en Oma te maken.
Papa vond het allemaal prachtig. Op weg naar huis heb ik heerlijk
geslapen. Toen ik thuis kwam had papa geregeld dat mama de
voordeur open had gemaakt en aan het einde van de gang op de trap
op me zat te wachten. Ik moest naar mama toe lopen, want mama had
me nog nooit zien lopen. Ik weet niet of mama het wel zo leuk vind
dat ik kan lopen, want ze was er helemaal stil van. Natuurlijk heb
ik mama daarna heel goed laten zien dat lopen nu echt helemaal
niets meer voorstelt. We hebben samen ook de visjes
eten gegeven,
zoals we eigenlijk sinds een paar weken iedere dag doen. Ik heb
het principe van eten geven nog niet helemaal door. Ik graai een
beetje in de pot met voer, haal mijn hand dan omhoog en laat het
voer los. Ik heb echter gemerkt dat de kans dat de wind het dan
netjes in de vijver blaast niet heel erg groot is. Mama
moest samen met haar vriendin Saskia naar een huwelijk dus die heb
ik maar heel even gezien. Zondag heb ik veel geslapen en papa en
mama ook. Ik had de indruk dat iedereen behoorlijk moe was. Aan
het einde van de middag zijn we gaan eten bij Ties en Wout. Dit
zijn de kinderen van Marjanne en Geert-Jan. Ik mocht daar met een
fiets door het huis fietsen. Erg gaaf, want dat
mag thuis dus niet.
Het was een hele toffe week. Ik heb eindelijk ontdekt hoe je moet
lopen. En eerlijk gezegd is het niet heel erg moeilijk, maar moet
je gewoon even doorzetten. Vanwege het feit dat ik me helemaal
geconcentreerd heb op het lopen heb ik deze week geen nieuwe
woorden geleerd. Papa heeft een filmpje gemaakt van het lopen,
maar door zijn onervarenheid is het beeld gekanteld, maar dat mag
de pret niet drukken. Tot volgende week, Oby.
Week 67 (9 september
- 15 september 2002)
Het was
weer top op de crèche. Maandag heb ik Nienke heel hard in haar
vinger gebeten toen ze aan mijn
brood kwam en dinsdag heb ik iemand in zijn wang gebeten. Mama
kreeg een heel verhaal te horen over deze actie, maar ik geloof
niet dat ze echt onder de indruk was. Papa kon er alleen maar heel
hard om lachen. Ik kan tegenwoordig ook een stekker in een
stopcontact steken. Ik heb dat papa en mama nu zo vaak zien doen,
dat ik het zelf ook wel begrijp hoe je dat moet doen. Ze hebben
alleen die plaatsen waar je dat moet insteken voor mij zo verdomd
hoog gedaan. Woensdag had ik weer de volle 100% aandacht van Ien,
want ik was alleen. Papa kwam alleen te laat, want die had een
vergadering op de zaak (met o.a. mama) en was nog zo enthousiast
bezig geweest dat hij niet had gezien dat hij al moest ophouden
met vergaderen. De volgende dag was het echter volle
bak
met Tijn, Max en Juliette bij Ien. We hebben de hele dag bij Ien
in de tuin gespeeld, want het was echt heerlijk weer. Ik heb
lekker met de vrachtauto's gespeeld. Ik kan namelijk al "auta"
zeggen en
dan
komt iedereen met een (vracht)auto aanslepen. Ik heb ook de nieuwe
hit "de allerliefste papa" van K3 uit mijn hoofd geleerd. Ik kan
helaas nog niet zo goed zingen, maar volgend jaar moet ik van papa
op Opa's verjaardag een liedje zingen. Op vrijdag was mama thuis
en hebben we het weer heel druk gehad met lekker uitslapen,
shoppen,
spelen
en andere belangrijke zaken. We moesten ook weer naar de
dermatoloog voor de zoveelste controle. Die man heeft dit keer
niet eens gekeken. Gelukkig was alles in orde, maar ik moet over
een paar maanden toch weer terugkomen. We hebben wel weer extra
creme gekregen, zodat we genoeg hebben om mijn plekjes te
bewerken. Papa was vroeg thuis, want er kwam een architect op
bezoek om te zien hoe we de appartementen gaan verbouwen. Ik snap
niet dat ze hier al over gaan praten, want ze hebben mij nog niets
gevraagd. Zaterdag was echt geweldig. Eerst ben ik met papa de
stad in geweest en daarna zijn we naar de Dutch store in
Amersfoort gegaan. Er
was daar een modeshow en papa en mama wilden daar even gaan
kijken. Vervolgens zijn we naar het huwelijk geweest van Maarten
en Rianne, die dus gingen trouwen. Ik heb me prima vermaakt in de
kerk met roepen naar alle mensen en slaan met de deurtjes die
naast de bankjes waren. Papa vond dit allemaal niet toelaatbaar en
heeft me meegenomen naar buiten.
Gelukkig begon er al snel een receptie en heb ik lekker champagne
kunnen drinken. Mama ging na de receptie naar een modeshow van
Mart Visser en daarom ging ik maar met papa en Rolf terug naar
huis. Thuis
aangekomen moest ik natuurlijk weer de visjes eten geven. Ik doe
dit sinds kort iedere dag en dat bevalt me prima. Ik
sleep
dan de pot mee uit het schuurtje en mag dan het eten geven. Het
lukt me niet altijd om het in het water te krijgen, maar dat mag
de pret niet drukken. Zondag hebben we de tuin opgeruimd, want Oma
Saskia en Opa Gerrit kwamen de tuin
bewonderen. Het schijnt dat we binnenkort nog verlichting en een
balustrade krijgen. Ik dacht dat het inmiddels wel eens klaar was.
We hebben heerlijk in de tuin gezeten, want het was weer
superweer. Ik heb voor de tweede keer een paar stapjes gedaan. Ik
moest dan naar papa komen lopen. Ik heb al drie stapjes gedaan
zonder me vast te houden of te gaan zitten. Mama had ook eindelijk
weer eens mijn Z3 auta naar beneden gehaald.
Ik vind dit echt een superstoere auto, waar je continu in
en uit 
kan
klimmen. Deze week durf ik steeds meer zonder te steun te gaan
staan. Ook heb ik mijn vocabulaire naast mama, papa, opa, oho,
ie-ie uitgebreid met auta. Ik denk dat ik volgende week, maar eens
echt ga lopen. Tot volgende week, Oby.
Week 66 (2 september
- 8 september 2002)
Maandag op de crèche was het weer gekkenhuis.
Femke had namelijk een zusje gekregen en dat moesten we natuurlijk
vieren. We hebben zelfs gedanst
op de muziek. Op dinsdag was er
geen feest bij Het Goudvisje, maar heb ik leuk met Julian
gespeeld. Woensdag had ik het rijk alleen bij Ien. We zijn
lekker
wezen wandelen rond de Zuiderplas, hebben boodschappen gedaan en
zijn naar de orthodontist geweest, alwaar Rosalie werd geholpen.
Ik wilde graag bij haar blijven om haar te steunen, maar dat mocht
niet van Ien. Tevens heb ik voor het eerst de stap gemaakt van de
tafel naar de bank. Hierbij sta je dus 1 hele stap los!! Op
donderdag heeft mama me bij Oma Marie-Louise en Opa Frans afgezet,
toen zij op weg was naar een beurs in Lille. De volgende dag moest
ze samen met Brigitte, haar ontwerpster, gaan shoppen in Antwerpen
en daarom ben ik twee
daagjes in Schoten gebleven. Het was
natuurlijk weer super gezellig en ik heb me weer top gedragen,
zodat Opa en Oma weer enorm me konden lopen pronken. Opa heeft me
ook een nieuw woord geleerd; Opa. Ik heb zelden
iemand zo blij gezien met zo'n simpel woordje. Op vrijdag heeft
mama me weer opgehaald en zijn we naar huis gegaan. Mama en papa
gingen 's-avonds voor de laatste keer eten bij de Heeren XVII.
Rosalie kwam daarom oppassen. Ik heb haar helaas bijna niet
gezien, want ik was helemaal kapot en ben snel gaan slapen.
Rosalie is wel nog een paar keer
komen kijken of ik sliep. Ik heb toen
maar net gedaan of ik
heel diep aan het slapen was. De volgende dag werd ik midden in de
nacht (5:30) wakker gemaakt om naar Londen te gaan. We zijn
namelijk naar Rex, Francisca en Rosalie gaan bezoeken. Ik vond het
allemaal wel weer spannend. Op Schiphol moest papa nog snel even
een nieuwe agenda kopen, want die was de afgelopen week weer eens
kapot gegaan. Daarnaast moest hij natuurlijk ook een nieuwe
digitale fotocamera kopen, want zoals jullie wel gezien hebben is
ook de camera kapot gegaan. Echter door al deze aankopen kwam
papa te laat bij het vliegtuig en waren
ze al bezig zijn bagage er uit te halen. Mama was al met mij in
het vliegtuig en was best wel boos.
Enfin, alles is toch weer goed
gekomen en voordat ik het in de gaten had waren we al weer in
Londen. We werden door Rex opgehaald. Eerst hebben we ontbeten en
toen was ik al weer moe. Ik ben lekker gaan slapen en mama is gaan
winkelen. Na mijn ruime middagslaap ben ik met papa, Rex en
Rosaline gaan lunchen en hebben we de voorbijgangers bekeken. In
de avond was er een feestje bij Rex en Francisca net toen ik
lekker aan het slapen was. Ik ben even wakker
geworden en ben toen
door mijn trotse papa aan alle mensen getoond. De volgende dag heb
ik papa en mama een beetje laten uitslapen, want die hadden nog
tot laat gefeest. In bed heb ik papa heel blij gemaakt door een
nieuw woordje uit te spreken; 'boe'. Ik moet dat zeggen als papa
me vraagt wat een koe zegt. Ik vind het nogal onnozel, maar papa
is heel blij als je iets terugzegt. We zijn na mijn badgang gaan
brunchen in een luxe wijkje en nog lekker wezen shoppen, maar het
was
al snel weer tijd om terug te vliegen. Papa was dit keer wel
op tijd alleen het vliegtuig vertrok iets later. Al met al waren
we toch pas om 21:00 thuis en toen moest ik nog eten! Ik heb papa
en mama even duidelijk gemaakt dat dit dus niet zo werkt. Het was
een toffe week. Ik ga steeds meer lopen, ik kan af en toe al
nieuwe
woordjes zeggen en ik begrijp soms best wel wat papa en
mama zeggen. En ik ben voor het eerst in Engeland geweest. Tot
volgende week, Oby.
Week 65 (26 augustus
- 1 september 2002)
Ik ben inmiddels toch maar weer mooi 65 weken
oud. Deze week ben ik natuurlijk weer naar de crèche geweest.
Marita, mijn vaste leidster, was jarig dus dat hebben we dan ook
groots gevierd. Bij Ien was het superfun. Ik heb woensdag gezellig
woef uitgelaten. Ien noemt woef Tilo, maar ik weet zeker dat dit
beest een woef is. Op donderdag hebben we ook weer lekker buiten
gespeeld. Het was week lekker weer dus ik ben überhaupt veel
buiten geweest. Op vrijdag mocht ik van mama lekker uitslapen. Na
het ontbijt moesten we natuurlijk weer shoppen en we zijn ook nog
naar de Dutch winkel in Dordrecht
geweest. Daar heb ik geholpen met het inrichten van de winkel. Er
was het een en ander verbouwd en daarom moest alles weer opnieuw
ingericht worden. Zaterdag was weer echt een gekkenhuis. Ik dacht
lekker met papa en mama te gaan spelen, maar toen bleek mama naar
een bachelorfeestje te moeten en papa ging naar een beurs in
Keulen. Ik werd achtergelaten bij mijn neefjes in Rosmalen en dat
was eigenlijk heel erg gezellig. Helaas heb ik de verjaardag van
Hanna hierdoor gemist, maar dat maak ik nog wel goed. Ik heb in
ieder geval heel veel gelachen met Valentijn, Olivier en Daniel.
Ik vind alleen de leeuwgeluiden van Daniel niet zo leuk. Papa kwam
me 's-avonds ophalen en toen hebben we nog wel even samen
gespeeld. De volgende dag werd ik lekker vroeg wakker en toen was
papa al helemaal aangekleed. Hij ging wederom naar een beurs, maar
gelukkig bleef mama wel thuis. We hebben heel veel gespeeld en
papa kwam al weer vroeg in de middag terug. We zijn toen iets heel
raars gaan doen. Ik werd in een stoeltje gezet en werd heel
relaxed door mijn mama rondgereden op de fiets. Mama was dus aan
het fietsen en papa liep er naast! Ik weet niet waarom die man dat
allemaal doet. Je kunt veel beter in zo'n stoeltje gaan zitten,
want dat kost heel wat minder energie. Enfin, na terugkomst ben ik
nog lekker door de tuin gaan lopen achter
mijn duwauto. Ik kan steeds makkelijker lopen a.d.h.v. een auto,
stoel of de hand van papa of mama. Ik vind het alleen nog een
beetje eng om zonder ondersteuning te lopen of te staan. Ik sta
telkens wel even, maar zodra ik ontdek dat ik geen steun heb ga ik
snel zitten. Je zou immers kunnen vallen. Ik heb deze week ook
ontdekt dat als je een beetje harder praat (= schreeuwen,
webredactie) mensen sneller reageren. Daarnaast vinden mensen
in mijn omgeving het zeer vermakelijk dat ik vaak "o oh" zeg. Ik
heb geen idee wat het betekent maar iedereen vindt het leuk. Ik
heb van papa geleerd dat die dingen bij ons in de tuin met van die
groenen stukjes papier eraan iets van "booh" heten. Je begrijpt ik
ontwikkel op dit moment niet alleen een enorm talent in het lopen
maar ook in het spreken. Helaas was het
fototoestel kapot, dus er zijn niet veel foto's deze week om mijn
dagboek te begeleiden. Ik heb inmiddels aangedrongen op reparaties
en de aanschaf van een extra toestel, zodat dit in de toekomst
niet meer voorkomt. Tot volgende week, Oby
Week 64 (19 augustus
- 25 augustus 2002)
Het is af en toe wat saai, maar ik ben deze
week wederom begonnen door naar wel wennen zonder mijn
ouders continu om me heen. Ik moest ook best wel even huilen, toen
papa me afzette op de crèche. Gelukkig mocht ik de volgende
dag wat
later naar de crèche en bleef mama thuis. Ik had echter niet echt
door dat dit alleen was om mij weer eens te laten prikken. Ik ben
nu beschermd tegen BMR en
meningokokken C! Ik heb me erg sterk gehouden. Ik moet
eigenlijk ook wel erkennen dat ik er niets van gemerkt heb. Op de
crèche heb ik de glijbaan en de ballenbak als mijn favoriete
speelplekken aangesteld. Woensdag was ik bij Ien. Er waren geen
andere kinderen dus ik had alle aandacht van de wereld. Daarbij
was Rosalie ook nog eens thuis en daar kreeg ik natuurlijk ook nog
eens aandacht van. Het was net vakantie. Ik mag bij Ien niet aan
het CD-rek komen en zelfs nog niet de trap op (het lijkt wel
thuis), maar ik probeer toch iedere keer maar weer uit hoe ver ik
kan gaan. Donderdag 1 jaar geleden was ik voor het eerst bij Ien.
Ik kan me dat nog herinneren als de dag van gisteren. Wat gaat de
tijd toch snel en ik nog veel sneller, want nu kan ik al lopen,
een beetje praten, eten, etc., etc., etc.. Vandaag heb ik gespeeld
met Max, want ik was niet alleen. Vrijdag was papa in de ochtend
thuis, want er kwam bezoek voor de lift en voor de tuin. Mama was
aan het werk, dus daarna werd ik bij Karin achter gelaten. Ik moet
echter bekennen dat ik me daar prima vermaakt heb met Daniel. In
de loop van de middag kwam mama me ophalen. Mama kreeg bezoek van
Marleen, een
vriendin van haar, die binnenkort gaat trouwen. Ik heb papa
opdracht gegeven om een bosje bloemen voor Ien te kopen, want die
is jarig en die verdient zeker een bos bloemen van mij. Helaas kon
ik het niet zelf afgeven, want dat is nog net iets te ver lopen
voor mij. Toen papa thuis
kwam ben ik een beetje gaan spelen op de bank. Ik heb toen ontdekt
dat de kussens niet echt heel goed
vastgemaakt zitten. Ik ging namelijk staan en aan de kussens
hangen en toen bleek die zelfs helemaal niet vast te zitten,
waardoor ik achterover van de bank met mijn hoofd op de grond
viel. Ik heb me enorm aangesteld, zodat ik weer de volle 100%
aandacht kreeg van papa en mama. Zaterdag zijn papa en mama
met mij de stad in geweest en hebben ze geprobeerd om kleding voor
mij te kopen. Uiteindelijk hebben ze allerlei kleren voor zichzelf
gekocht en heb ik niets gekregen. Daarna zijn we naar Rob en
Monique gegaan. Ze
wonen
in Zeist, dus hadden papa en ik even de mogelijkheid om naar een
DVD-tje te kijken in de auto. Bij Rob en Monique heb ik kennis
gemaakt met Anouck en Carlijn. Heel erg gezellig, maar wel
een beetje druk. De volgende dag zijn Opa Otto en Oma
Linda langs gekomen en daarna Lisette en Arnoud met Ninke en
Carlijn. Ik heb zelfs een cadeau in de vorm van een pot klei van
Lisette gekregen. Het was heerlijk weer dus we hebben lekker
buiten gespeeld. Je begrijpt al met al was het een gekkenhuis dit
weekend. Het was trouwens wel heel opvallend dat Rolf niet is
komen eten op zondag. het schijnt dat hij een vriendin heeft en nu
blijven wij meteen links liggen. Er was wel eten voor hem
ingekocht dus dat was een enorm financieel drama voor papa en
mama. Deze week heb ik geleerd om steeds makkelijker aan 1 hand te
lopen en
ben ik een aantal keren gaan staan zonder steun. Het zal niet lang
meer duren en ik kan eindelijk eens lopen. Tot volgende week, Oby.
Week 63 (12 augustus
– 18 augustus 2002)
Na weer enige weken in een standaard
weekpatroon geleefd te hebben is deze week duidelijk weer anders.
Ik ben nog steeds op Texel en de crèche heeft al naar papa gebeld
waar ik nu bleef. Mijn ouders waren dus vergeten door te geven,
dat ik deze week weer eens op vakantie ben. Het was maandag
heerlijk weer. Papa was al heel vroeg op, want die had een
boswandeling door de Slufter gemaakt onder leiding van
Staatsbosbeheer. Gelukkig hoefde ik niet mee, want het was heel
vroeg. Toen papa terug kwam zijn we gaan ontbijten en daarna naar
het plaatsje Den Burg gefietst! Ze hebben fietsen gehuurd met een
speciaal zitje voor mij! Het wordt ook steeds erger. Den Burg is
een klein nietszeggend dorpje, maar in ieder geval sfeervoller dan
De Koog. Dinsdag zijn we een heel stuk gaan fietsen over Texel. Ik
moet wel toegeven dat je tijdens een dergelijk vakantie ontzettend
veel aandacht aan je ouders moet geven. Ik ben de hele dag bezig
om mijn ouders te entertainen. Ze willen continu met me spelen,
boekjes voorlezen, met een bal spelen, liedjes zingen, etc.. Ik
ben blij als zo’n vakantie weer over is en ik een beetje tijd voor
mezelf heb. Papa kwam natuurlijk weer eens een bekende tegen. Het
was de moeder van Gabriel, die samen met Frits al sinds zondag in
hetzelfde hotel scheen te verblijven. Ze zijn ´s-avonds met ze
gaan eten, maar toen mocht ik er niet meer bij zijn.
Woensdag zijn we naar het strand geweest en
heb ik voor het eerst geprobeerd om de zee te bekijken. Mama had
zelfs een strandhut gehuurd, dus we moesten wel lang op het strand
blijven. Ik ben nog niet heel enthousiast over het strand. Er komt
allemaal zand op je handen en de zee is best wel nat. In de loop
van de dag kwamen er allerlei mensen op bezoek, die ik wel kende.
Opa Gerrit en Oma Saskia hadden Niels, Kirsten en Harold
meegenomen. Ook Bo is langs gekomen samen met Rolf en Alice.
Harald en Karin hadden Valentijn, Olivier en Daniel meegenomen.
Vanaf dit moment stroomde de alcohol behoorlijk door in hotel Opduin. Ik begreep dat ze naderhand ook zeer tevreden zijn geweest
over ons bezoek. Ik vond het heel erg leuk om met mijn neefjes en
nichtjes te spelen. Op donderdag was Opa jarig. Hij is
60 jaar
geworden. We hadden zijn stoel versierd en een heel mooi
sprookjesboek gegeven, zodat hij ons kan voorlezen. We zijn ook
met een huifkar met twee paarden over het eiland Texel getrokken
naar de Slufter. Dit is een gebied dat regelmatig met zeewater
overstroomd, waardoor je een heel speciale vegetatie en dierenrijk
aantreft. Ik vond die twee paarden wel spannend en heb op de
schoot van Opa heel erg geïnteresseerd zitten kijken. Opa had ook
nog een spelletje met 20 eurocent. Ik geloof dat ik na twee uur
nog steeds niet de regels van het spel begreep, maar
ik vond het erg vermakelijk. Op vrijdag zijn we weer met de hele
groep gaan fietsen en hebben we Ecomare bezocht. Hier worden
zeehonden verzorgd en net op het moment dat wij kwamen werden de
dieren verzorgd. Ik vond het reuze interessant, maar af en toe ook
wel een beetje eng. Die zeehonden eten namelijk zo maar één keer
een hele vis op. Daarna zijn we weer naar het strand gegaan en ben
ik weer naar de zee geweest. Ik durf nu al wat verder en ben al
helemaal tot mijn buik de zee in gelopen. Over lopen gesproken. Ik
kan al aan 1 hand lopen en ben al weer een keer gaan staan zonder
steun. Terug naar de zee. Ik vind ook het strand steeds leuker. Ik
ben maar eens een blokje gaan kruipen en heb van alles ontdekt. Op
zaterdag hebben we weer de ochtend op mijn favoriete strand
doorgemaakt, terwijl Opa en Rolf zijn gaan golven. In de loop van
de dag moesten we echter weg, want mama ging iets doen. Ze ging in
een raar pak aan iemand gekoppeld in een auto zitten met vleugels.
Die auto ging heel hard rijden en toen de lucht in (vliegtuig,
webredactie). Niels en Rolf waren ook mee. Toen ging de auto heel
ver weg en steeds hoger en hoger. Op het moment dat het vliegtuig
weer boven ons was sprong mama uit de auto!!
Gelukkig had ze een hele grote paraplu bij zich, zodat ze niet ze
heel hard op de grond viel. Mama kwam samen met een meneer naar
beneden. Ik vond het heel erg spannend en ook wel stoer dat mijn
mama dat allemaal durft. Ik moet er niet aan denken en papa al
helemaal niet. Papa en ik zijn na deze enorme actie met de fiets
naar het hotel gegaan om weer rustig bij te komen. Zondag zijn we
lekker naar het strand geweest, want het was weer heerlijk weer.
Ik heb samen met papa ook heerlijk een ijsje gegeten. Erg lekker
spul, alleen wordt het af en toe wel enorm koud in je mond. Later
die dag na mijn middagslaap zijn we met een boot naar huis gegaan.
Natuurlijk moesten we ook met de auto. Papa had een nieuwe DVD van
de Lord of the Rings. Ik heb samen met papa de dvd zitten
bekijken. Ik weet inmiddels dat als je naar het schermpje wijst
dat papa of mama in actie komen om het ding aan te zetten. Erg
makkelijk. Deze week heb ik steeds meer gelopen aan de hand van
papa en/of mama. Ook ga ik steeds meer rechtop staan zonder steun.
Ik weet ook dat je een hond net zo makkelijk een ‘woef’ kan
noemen. Ik weet ook dat je met Opa prima kan spelen. Ik ben
benieuwd naar de komende week en Opa Gerrit bedankt voor het
toffe weekje Texel, Oby.
Week 62 (5 augustus
– 11 augustus 2002)
Ik zit weer helemaal in mijn oude ritme. Twee
dagen crèche, twee dagen Ien, dagje mama en dan maar zien wat er
in het weekend gebeurd. Mama was maandag en dinsdag nog op de
beurs in Duitsland, dus moest ik het met papa alleen doen. Ik vind
het altijd wel lachen met papa, want die vindt altijd dat hij het
zo druk heeft met mij alleen. Moet je nagaan hoe dat gaat als ik
ooit nog een broertjes of zusjes zou krijgen. Papa komt altijd als
laatste me ophalen op de crèche, maar dat vertelt hij nooit aan
mama. Ik moet nog een wijze vinden om
dit aan mij door te geven, zodat ik wel op tijd wordt opgehaald.
Op woensdag was er een nieuw meisje bij Ien. Ik begreep het
allemaal niet zo goed, want ze begon elke keer heel hard te
huilen, terwijl ik toch een supertoffe gast ben en Ien er ook wel
mee door kan. Enfin, we zijn maar gaan shoppen in de stad, zodat
ik tenminste naar iedereen kon sjansen. Op vrijdag was mama weer
thuis en zijn we heel vroeg opgestaan, want we moesten papa zijn
auto naar de garage brengen. Ik weet niet wat die man allemaal met
zijn auto doet. Eerst rijdt hij tegen een lantaarnpaal en nu had
hij weer een barst in zijn ruit. Trouwens dat is eigenlijk best
een komisch verhaal. Papa had een klein barstje in zijn ruit
(niemand die het zag) en die heeft hij afgelopen week door
Carglass laten repareren. De reparatie ging niet helemaal
voorspoedig, zodat er niet meer een klein barstje in de ruit zat,
maar een redelijke grote barst! Na papa weggebracht te hebben zijn
we naar Vught gegaan om een cadeau voor Opa Gerrit te kopen. Mama
kwam natuurlijk weer iemand tegen (red. Lily Kollmann-Cox-Van
Zandvoort), zodat het weer veel langer duurde dan noodzakelijk
was. Vervolgens moest mama nog kleren kopen voor de vakantie. Ik
vind zelf dat ze meer dan genoeg kleren heeft, maar dat ziet mama
duidelijk anders. Ik was na al deze activiteiten zo moe dat ik de
rest van de middag heb geslapen en mama ook. Toen papa thuis kwam
lagen we eigenlijk nog te slapen
en
moesten we heel snel zijn auto ophalen en onze spullen pakken voor
de vakantie. We zijn na mijn eten heel snel weggegaan om nog op de
tijd de laatste boot naar Texel te kunnen halen. Ik heb onderweg
heerlijk naar een DVD van Assepoester zitten kijken. Ik vond de
boot wel spannend, omdat er allemaal kinderen aan het heen en weer
aan het rennen waren. Na aankomst in hotel zat ik er
helemaal doorheen en ben lekker gaan slapen. De volgende dag
hebben we eigenlijk nauwelijks meer gedaan dan een wandeling over
het strand en een beetje rondhangen in het hotel. We waren
allemaal best toe aan vakantie en hebben lekker veel geslapen. Het
was uberhaupt geen topdag m.b.t. het weer. Zondag was ik weer
lekker vroeg wakker en heb toen papa en mama maar snel hiervan op
de hoogte gebracht. Dit is niet zo heel moeilijk want we slapen in
dezelfde kamer. We zijn lekker gaan fietsen (!) en hebben nog een
wandeling over het strand gemaakt. Het hotel is prima en ik
heb
mijn eigen stoel in het restaurant. Op zondag heb ik
ook voor het eerst aan maar éën hand van papa een stukje gelopen.
Ik weet nog niet waar de rest van de familie blijft, maar die
schijnt wel nog een keer te verschijnen. Ik ben benieuwd. Tot
volgende week, Oby.
Week 61 (29 juli – 4
augustus 2002)
Het was weer de eerste ‘standaard’week na
alle vakanties. Ik vond het aan de ene kant wel lekker aan de
andere kant moest ik wel enorm wennen. Op maandag was het echt
superwarm. Op de crèche hadden ze zwembadjes geregeld, maar ik
vind dat water waar iedereen in zit te spelen maar niks. Ik vind
het toch veel fijner in bad. Ik moet tegenwoordig wel een beetje
huilen als
ik
naar de crèche ga. Ik mis papa en mama wel een beetje. Op dinsdag
ging het al wat beter met mijn heimwee. Ik heb lekker gespeeld en
ook geweigerd om lang te slapen op de crèche. Het was nog steeds
enorm warm en daarom mocht ik thuis in de nieuwe fontein spelen.
Erg cool. Ik was helemaal nat en mocht daarna ook nog eens in bad.
Dat ga ik dus vaker doen. Woensdag was Ien weer terug van
vakantie. Het was echt erg gezellig bij Ien. Ik heb ze even laten
horen dat ik al “woef” kan zeggen tegen een hond. We zijn gaan
winkelen en toen kwamen we in eens Dennis tegen, die tegenwoordig
schijnt bij te beunen. Helaas konden we niet lang met Dennis
spelen, want die moest natuurlijk werken. Op donderdag ben ik in
de box bij Ien heel even blijven staan zonder steun! Nog even en
ik kan lopen, let maar op. Ik heb bij Ien ook weer heel leuk
gespeeld met Max, Juliette en Tijn. ’s-Avonds heb ik bij Ien
tuinbonen gegeten. Ik vond het best
wel lekker. Papa was helemaal verbaasd, want die schijnt dit nog
steeds niet te eten, de aansteller. Op vrijdag ben ik met mama
naar de Dutch winkel in Dordrecht geweest om spullen af te geven.
Daarna zijn we boodschappen gaan doen en heeft mama weer eens haar
nagels laten doen. Het was echt een gekkenhuis. Ik ben ook voor
het eerst naar de kapper geweest. Ik moet
zeggen dat die mensen echt gek zijn. Doe ik het afgelopen jaar
mijn best een beetje haar te krijgen gaan die mensen het er af
knippen. Gekker moet het niet worden. Ik heb dus vol tegengewerkt,
maar uiteindelijk was mijn haar
mooi
een stuk korter. Het was de eerste keer en dus was het gratis.
Papa zei dat ik vaker voor de eerste keer naar de kapper moet
gaan. Op zaterdag moesten we weer aan de bak. Robbert was op
bezoek en we zijn een toer langs allerlei winkels gaan maken. We
zijn een ligstoel voor de tuin gaan uitzoeken, we hebben een ring
moeten ophalen, mijn nieuwe wandelkar en we zijn naar Intratuin
geweest. Ik moet eerlijk bekennen dat mijn ouders per week
burgelijker aan het worden zijn. Daarna
zijn we naar Harald en Karin gegaan en zijn daar onverwacht
blijven eten. Papa had even snel mijn bedje en mijn slaapspullen
thuis opgehaald. Harald is afgelopen week aan zijn rug geopereerd,
maar hij zag er best wel weer goed uit. Zondag ben ik met papa
naar Dusseldorf geweest om de cpd-beurs te
bezoeken. Het toeval wilde dat mama ook op die beurs aanwezig was.
Ik moest met papa allerlei stands bekijken en overal foldertjes
meenemen. Ik ben ook de hele gang over gekropen. Uiteindelijk vond
ik het wel best en heb op subtiele wijze laten zien dat ik
naar
huis wilde. Thuis kwam Rolf bij ons eten. Ik was echter moe en had
het wel gehad, dus ben lekker gaan slapen. Deze week heb ik meer
en meer ontdekt dat lopen niet zo
moeilijk is. Ik kan steeds sneller langs de muur lopen en ook aan
de hand van papa en mama kan ik al redelijk vooruit komen en ik
ben voor het eerst los gaan staan. Ik begin ook meer en meer
klanken te herhalen. Best wel grappig. Ik vind het ook steeds
leuker om kasten en deuren open en dicht te doen. Zeker als er nog
zaken achter
de
kastdeur zitten, die je eruit kan halen. Zo heb ik afgelopen week
de theedoeken eens uit gepakt, zodat mama die weer netjes kon
inruimen. Ik kan ook al van de trap kruipen en de trap opkruipen.
Ben benieuwd naar komende week, maar dat lees
je volgende week wel, Oby.
